1. Ο Θάνατος
Δεν γνωρίζουμε το ναό που έγινε η σημαντική ομιλία που ακολουθεί. Πρέπει να είναι κάποια ενορία των Αθηνών. Γνωρίζουμε όμως τον χρόνο που εκφωνήθηκε.
Ήταν φθινόπωρο του 1960, 9 Οκτωβρίου και Κυριακή Τρίτη του Λουκά. Ο θρήνος της χήρας της Ναΐν για τον νεκρό παιδί της και η εξουσιαστική προσταγή του Χριστού που το επανέφερε στη ζωή δίνουν αφορμή στον ιεροκήρυκα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αρχιμανδρίτη Αυγουστίνο Καντιώτη να θίξει το καίριο θέμα του θανάτου. Εμπρός στην συχνά περίφοβη στάση των πολλών επιστρατεύει τονωτικά αντίδοτα από την Ιστορία, την Αγία Γραφή και την πείρα του.
2. Η δύναμις του θείου λόγου
Μια εβδομάδα μετά την ομιλία που ακούσαμε, την ημέρα που εόρταζε ο Άγιος Λογγίνος ο Εκατόνταρχος, 16 Οκτωβρίου 1960, ήταν η Κυριακή των 365 πατέρων της Εβδόμης Οικουμενικής Συνόδου. Την ημέρα αυτή, στο τέλος του όρθρου, οι ψάλτες έψαλαν το γνωστό δοξαστικό των Αγίων Πατέρων ο Χορός. Στην Θεία Λειτουργία, οι ιερείς διάβασαν ως Ευαγγελικό Ανάγνωσμα τη γνωστή και επίκαιρη παραβολή του σπορέως.
Και την ώρα του κηρύγματος, στον Ιερό Ναό του Αγίου Τρύφωνος Κολωνού, ανέβηκε στον Άμβωνα ο Ιεροκήρυξ Αρχιμανδρίτης Αυγουστίνος Καντιώτης, άνοιξε το στόμα του και είπε,