Οἱ ἐξελικτικοὶ στὴν προσπάθειά τους νὰ πείσουν, ὅτι ὁ ἄνθρωπος ἀποτελεῖ τὸ τελικὸ προϊὸν μιᾶς μακρᾶς ἐξελικτικῆς διαδικασίας, δίνουν σ’ αὐτὸν τεράστιες χρονολογικὲς διαστάσεις. Ἔτσι ἰσχυρίζονται, ὅτι ἡ ἡλικία τοῦ ἀνθρώπου εἶναι τουλάχιστον 3,5 δισεκατομμυρίων ἐτῶν! Ἀντιθέτως πρὸς αὐτήν, ἡ βιβλικὴ χρονολόγησι δίνει στὴν ἀνθρωπίνη παρουσία στὴ γῆ, ἕνα πολὺ μικρότερο χρονολογικὸ εὖρος, ποὺ δυσκόλως μπορεῖ νὰ ξεπεράσῃ τὰ 15.000 ἔτη παρουσίας στὴ γῆ. Τί πρέπει λοιπὸν νὰ πιστέψωμε; Ποιά εἶναι ἡ πιὸ λογικὴ χρονολόγησι καὶ σύμφωνη πρὸς τὰ πραγματικὰ ἐπιστημονικὰ δεδομένα; Ἡ βιβλικὴ ἢ ἡ ἐξελικτική;
Ἡ βιβλικὴ διήγησι παρουσιάζει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὰ πρῶτα κιόλας στάδια τῆς παρουσίας του στὴ γῆ νὰ δημιουργῇ πολιτισμό. Ὡς κοιτίδα τοῦ ἀνθρώπου θεωρεῖ τὴν πεδιάδα μεταξὺ Τίγρη καὶ Εὐφράτη ποταμοῦ (Κῆπος τῆς Ἐδέμ). Θεωρεῖ ἐπίσης, ὅτι τὸ ἀνθρώπινο σῶμα προῆλθε ἀπὸ τὸ χῶμα καὶ ὅτι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι κατάγονται ἀπὸ ἕνα ζεῦγος πρωτοπλάστων. Τί λέγει ὅμως γιὰ ὅλα αὐτὰ ἡ ἐπιστήμη;
Ἡ ἱστορικὴ ἐπιστήμη θεωρεῖ ὡς κοιτίδα τοῦ πολιτισμοῦ τὴ Μεσοποταμία, ὅπου ὁ ἄνθρωπος ἔχει μόνιμη κατοικία, καλλιεργεῖ τοὺς ἀγροὺς (γεωργία) καὶ ἐκτρέφει τὰ ζῷα (κτηνοτροφία). Ἡ ἴδια ἐπιστήμη διαπιστώνει ἐπίσης, ὅτι οἱ περισσότεροι λαοὶ ἔχουν πολλὲς κοινὲς παραδόσεις σχετικὰ μὲ τὴ δημιουργία τοῦ κόσμου καὶ τοῦ ἀνθρώπου, πρᾶγμα ποὺ φανερώνει τὴν κοινή τους προέλευσι. Ἡ γενετικὴ ἐπιστήμη μᾶς λέγει, ὅτι, συγκρίνοντας τὸ γενετικὸ ὑλικὸ τῶν ἀνθρώπων, ἀνακάλυψε, ὅτι ὅλοι ἔχουν τὸ ἴδιο DNA σὲ ποσοστὸ 99,9%, πρᾶγμα ποὺ ὑποδηλώνει ἐπίσης τὴν κοινὴ καταγωγή τους σὲ ἕνα πρόσφατο παρελθόν. Ἡ ἰατρικὴ ἐπιστήμη διαπιστώνει μὲ τὴ σειρά της, ὅτι ὁ ἀνθρώπινος ὀργανισμὸς ἀποτελεῖται ἀπὸ 41 χημικὰ στοιχεῖα, ποὺ βρίσκονται μέσα στὸ χῶμα (ἀσβέστιο, ἄνθρακας, μαγνήσιο, σίδηρος κ.ἄ.). Καταπληκτικὴ δηλαδὴ ἐπαλήθευσι τῆς σχετικῆς βιβλικῆς διηγήσεως! (Γεν. 2:7).
Σὲ ἀντίθεσι πρὸς τὶς παραπάνω ἐπιστημονικὲς διαπιστώσεις, οἱ ἐξελικτικοὶ ὑποστηρίζουν ἀπόψεις, οἱ ὁποῖες δὲν διστάζουν νὰ ἔλθουν σὲ σύγκρουσι ἀκόμη καὶ μὲ τὴν ἴδια τὴ λογική. Ἔτσι, οἱ ὀπαδοὶ τῆς ἐξελίξεως, προκειμένου νὰ βροῦν τὸν ἀπαραίτητο χρόνο γιὰ νὰ ἐξελίξουν τὸν ἄνθρωπο, ἰσχυρίζονται, ὅτι ἡ πρώτη περίοδος ἐμφανίσεως τοῦ ἀνθρώπου, ἡ λεγομένη παλαιολιθικὴ ἐποχή, ξεκίνησε πρὶν 3,5 ἑκατομμύρια ἔτη καὶ κράτησε ὡς τὸ 7000 π.Χ.! Σύμφωνα λοιπὸν μὲ τὴ λογικὴ τῶν ἐξελικτικῶν, ὁ ἄνθρωπος ἐπὶ 3.493.000 ἔτη (!) παρέμενε στάσιμος στὸ ἴδιο σημεῖο, δηλαδὴ τὸ μόνο ποὺ κατάφερε ὅλο αὐτὸ τὸ ἀπέραντο χρονικὸ διάστημα, ἦταν νὰ κατεργάζεται τὴν πέτρα, νὰ ἀνάβῃ φωτιά, νὰ κατασκευάζῃ ἐργαλεῖα καὶ ὅπλα γιὰ τὸ κυνήγι, νὰ μένῃ μέσα σὲ σπηλιές! Ἐντελῶς ξαφνικὰ ὅμως, γύρω στὸ 7000 π.Χ., ἐγκαταλείπει τὴ συλλογὴ τροφῆς, τὸ κυνήγι καὶ τὴ νομαδικὴ ζωὴ καὶ μετατρέπεται σὲ γεωργὸ καὶ κτηνοτρόφο μὲ μόνιμη κατοικία! Ἀπὸ τὸ σημεῖο αὐτὸ καὶ μέσα σὲ μόλις 9.000 ἔτη φθάνει στὸ Διάστημα! Ἂν ἡ ἐξέλιξι τοῦ ἀνθρώπου ἦταν πραγματικὸ γεγονὸς καὶ ἡ ἡλικία του ἦταν τόσο μεγάλη, δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ ἐξελιχθῇ ἡ νοημοσύνη του πιὸ ὁμαλὰ καὶ πιὸ φυσιολογικὰ καὶ ὄχι τόσο ἀπότομα καὶ αἰφνιδιαστικά;
Ὑπάρχει ὅμως καὶ ἕνα δεύτερο σημεῖο, ἀπὸ τὸ ὁποῖο καταφαίνεται πόσο λογικὰ ἀστήρικτοι εἶναι οἱ ἰσχυρισμοὶ τῶν ἐξελικτικῶν. Ἂν μελετήσωμε τὰ στατιστικὰ στοιχεῖα τῆς αὐξήσεως τοῦ πληθυσμοῦ, θὰ διαπιστώσωμε τοὺς ἐξαιρετικὰ ταχεῖς ρυθμούς, μὲ τοὺς ὁποίους γίνεται ἡ αὔξησί του. Ἔτσι, γιὰ παράδειγμα, βλέπουμε, ὅτι τὸ ἔτος 1804 ὁ πληθυσμὸς τῆς γῆς ἦταν 1 δισεκατομμύριο. Τὸ 2020, ὁ πληθυσμὸς τῆς γῆς ἔφθασε τὰ 7,6 δισεκατομμύρια. Μὲ ἄλλα λόγια ὁ πληθυσμὸς τῆς γῆς μέσα σὲ μόλις 216 ἔτη, σχεδὸν ὀκταπλασιάσθηκε. Αὐτὸ σημαίνει, ὅτι ἡ ἀφετηρία τῆς ἡλικίας τοῦ ἀνθρωπίνου εἴδους δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ χάνεται στὸ βάθος ἑνὸς ἀπεράντου χρόνου, ἀλλὰ νὰ εἶναι σχετικῶς πρόσφατη. Συμφώνως μάλιστα πρὸς τὰ στατιστικὰ στοιχεῖα, ὁ πληθυσμὸς τῶν ἀνθρώπων στὴ γῆ τὸ 10.000 π.Χ. ἦταν 1.000.000. Ἑπομένως ἡ χρονικὴ ἀφετηρία τοῦ ἀνθρωπίνου γένους δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι ἑκατομμύρια ἔτη πρίν, ἀλλὰ ὀλίγες χιλιάδες ἔτη νωρίτερα. Ἂν ἀντιθέτως πιστεύσωμε, ὅτι ἡ ἡλικία τοῦ ἀνθρώπου εἶναι μερικὰ ἑκατομμύρια ἔτη, ὅπως ἰσχυρίζονται οἱ ἐξελικτικοί, τότε ὁ ἀνθρώπινος πληθυσμὸς σήμερα θὰ ἦταν τόσο μεγάλος, ὥστε πραγματικὰ δὲ θὰ τὸν χωροῦσε αὐτὸς ὁ πλανήτης.
Ἡ θεωρία τῆς ἐξελίξεως στὴν προσπάθειά της νὰ βρῇ τὸν ἀπαραίτητο χρόνο, ποὺ χρειάζεται γιὰ νὰ μετατρέψῃ τὸ ζῶο σέ… ἄνθρωπο, δὲν διστάζει νὰ ὑποστηρίζῃ ἀκόμη καὶ παράλογα πράγματα καὶ νὰ δίνῃ ἀπατηλὲς χρονολογίες στὰ δῆθεν ἐπιστημονικὰ πορίσματά της. Ὅλα αὐτὰ ὅμως ἀνήκουν στὴ φαντασία τῶν ἐξελικτικῶν. Ἀντιθέτως πρὸς αὐτούς, ὁ λόγος τῆς Ἁγίας Γραφῆς, ἀποδεικνύεται ἀπόλυτα ἀξιόπιστος καὶ συμβατὸς ὄχι μόνο μὲ τὰ πραγματικὰ πορίσματα τῆς ἐπιστήμης, ἀλλὰ καὶ μὲ τὴν ἴδια τὴν ἁπλὴ λογική.
Greek