ΚΥΡΙΑΚῌ ΜΕΤΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ (Ευαγγέλιο)

¹³ Ανα­χω­ρη­σάν­των δὲ αὐτῶν ἰδοὺ ἄγγε­λος Κυρί­ου φαί­νε­ται κατ᾿ ὄναρ τῷ ᾿Ιωσὴφ λέγων· ἐγερ­θεὶς παρά­λα­βε τὸ παι­δί­ον καὶ τὴν μητέ­ρα αὐτοῦ καὶ φεῦ­γε εἰς Αἴγυ­πτον, καὶ ἴσθι ἐκεῖ ἕως ἂν εἴπω σοι· μέλ­λει γὰρ ῾Ηρῴ­δης ζητεῖν τὸ παι­δί­ον τοῦ ἀπο­λέ­σαι αὐτό. ¹⁴ ῾Ο δὲ ἐγερ­θεὶς παρέ­λα­βε τὸ παι­δί­ον καὶ τὴν μητέ­ρα αὐτοῦ νυκτὸς καὶ ἀνε­χώ­ρη­σεν εἰς Αἴγυ­πτον, ¹⁵ καὶ ἦν ἐκεῖ ἕως τῆς τελευ­τῆς ῾Ηρῴ­δου, ἵνα πλη­ρω­θῇ τὸ ρηθὲν ὑπὸ τοῦ Κυρί­ου διὰ τοῦ προ­φή­του λέγον­τος· ἐξ Αἰγύ­πτου ἐκά­λε­σα τὸν υἱόν μου. ¹⁶ Τότε ῾Ηρῴ­δης ἰδὼν ὅτι ἐνε­παί­χθη ὑπὸ τῶν μάγων, ἐθυ­μώ­θη λίαν, καὶ ἀπο­στεί­λας ἀνεῖ­λε πάν­τας τοὺς παῖ­δας τοὺς ἐν Βηθλε­ὲμ καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ὁρί­οις αὐτῆς ἀπὸ διε­τοῦς καὶ κατω­τέ­ρω, κατὰ τὸν χρό­νον ὃν ἠκρί­βω­σε παρὰ τῶν μάγων. ¹⁷ τότε ἐπλη­ρώ­θη τὸ ρηθὲν ὑπὸ ῾Ιερε­μί­ου τοῦ προ­φή­του λέγον­τος· ¹⁸ φωνὴ ἐν Ραμᾷ ἠκού­σθη, θρῆ­νος καὶ κλαυθ­μὸς καὶ ὀδυρ­μὸς πολύς· Ραχὴλ κλαί­ου­σα τὰ τέκνα αὐτῆς, καὶ οὐκ ἤθε­λε παρα­κλη­θῆ­ναι, ὅτι οὐκ εἰσίν. ¹⁹ Τελευ­τή­σαν­τος δὲ τοῦ ῾Ηρῴ­δου ἰδοὺ ἄγγε­λος Κυρί­ου κατ᾿ ὄναρ φαί­νε­ται τῷ ᾿Ιωσὴφ ἐν Αἰγύ­πτῳ ²⁰ λέγων· ἐγερ­θεὶς παρά­λα­βε τὸ παι­δί­ον καὶ τὴν μητέ­ρα αὐτοῦ καὶ πορεύ­ου εἰς γῆν ᾿Ισρα­ήλ· τεθνή­κα­σι γὰρ οἱ ζητοῦν­τες τὴν ψυχὴν τοῦ παι­δί­ου. ²¹ ὁ δὲ ἐγερ­θεὶς παρέ­λα­βε τὸ παι­δί­ον καὶ τὴν μητέ­ρα αὐτοῦ καὶ ἦλθεν εἰς γῆν ᾿Ισρα­ήλ. ²² ἀκού­σας δὲ ὅτι ᾿Αρχέ­λα­ος βασι­λεύ­ει ἐπὶ τῆς ᾿Ιου­δαί­ας ἀντὶ ῾Ηρῴ­δου τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, ἐφο­βή­θη ἐκεῖ ἀπελ­θεῖν· χρη­μα­τι­σθεὶς δὲ κατ᾿ ὄναρ ἀνε­χώ­ρη­σεν εἰς τὰ μέρη τῆς Γαλι­λαί­ας, ²³ καὶ ἐλθὼν κατῴ­κη­σεν εἰς πόλιν λεγο­μέ­νην Ναζα­ρέτ, ὅπως πλη­ρω­θῇ τὸ ρηθὲν διὰ τῶν προ­φη­τῶν ὅτι Ναζω­ραῖ­ος κλη­θή­σε­ται.

¹³ Οταν δε αυτοί ανε­χώ­ρη­σαν, ιδού άγγε­λος Κυρί­ου εφά­νη­κε δι’ ονεί­ρου στον Ιωσήφ και του είπε· “σήκω αμέ­σως χωρίς ανα­βο­λήν και πάρε το παι­δί­ον και την μητέ­ρα του και φύγε εις την Αίγυ­πτον, και μένε εκεί, μέχρις ότου πάλιν εγώ σου είπω· διό­τι ο Ηρώ­δης θα ανα­ζη­τή­ση το παι­δί­ον, δια να το θανα­τώ­ση”. ¹⁴ Και ο Ιωσήφ εση­κώ­θη­κε αμέ­σως, παρέ­λα­βε νύκτα το παι­δί­ον και την μητέ­ρα αυτού και έφυ­γεν εις την Αίγυ­πτον. ¹⁵ Και έμε­νε εκεί, έως ότου απέ­θα­νε ο Ηρώ­δης και έτσι εξε­πλη­ρώ­θη και επραγ­μα­το­ποι­ή­θη πλή­ρως εκεί­νο, που είχε λεχθή από τον Κυριον δια του προ­φή­του, ο οποί­ος είπε· “από την Αίγυ­πτον εκά­λε­σα τον υιόν μου”.  ¹⁶ Τοτε ο Ηρώ­δης, όταν είδε ότι οι Μαγοι τον εξε­γέ­λα­σαν, ωργί­σθη παρά πολύ, και επά­νω εις την φονι­κήν οργήν του έστει­λε δημί­ους και έσφα­ξε όλα τα παι­διά, που ήσαν εις την Βηθλε­έμ και εις τα περί­χω­ρα αυτής από ηλι­κί­ας δύο ετών και κάτω, σύμ­φω­να με τον χρό­νον, τον οποί­ον είχε εξα­κρι­βώ­σει από τους μάγους. ¹⁷ Τοτε εξε­πλη­ρώ­θη εκεί­νο που είχε λεχθή από τον προ­φή­την Ιερε­μί­αν, ο οποί­ος είχε προ­φη­τεύ­σει· ¹⁸ “Κραυ­γή πόνου και σπα­ραγ­μού ηκού­σθη εις την περιο­χήν Ραμά· θρή­νος μεγά­λος και κλαυθ­μός και οδυρ­μός πολύς· όλαι αι μητέ­ρες της περιο­χής, από­γο­νοι της συζύ­γου του Ιακώβ Ραχήλ (η οποία είχε ταφή εκεί) έκλαιαν και εκό­πτον­το δια τα φονευ­θέν­τα τέκνα των και δεν ήθε­λαν με κανέ­να τρό­πον να παρη­γο­ρη­θούν, διό­τι τα αθώα αυτά πλά­σμα­τα δεν υπάρ­χουν πλέ­ον”.  ¹⁹ Οταν δε απέ­θα­νε ο Ηρώ­δης, ιδού άγγε­λος πάλιν Κυρί­ου εφά­νη δι’ ονεί­ρου στον Ιωσήφ, που έμε­νε εις την Αίγυ­πτον ²⁰ και του είπε· “σήκω, πάρε το παι­δί­ον και την μητέ­ρα αυτού και πήγαι­νε, χωρίς φόβον, εις την χώραν των Ισραη­λι­τών. Διό­τι έχουν πλέ­ον απο­θά­νει εκεί­νοι, που εζη­τού­σαν να αφαι­ρέ­σουν την ζωήν του παι­δί­ου”. ²¹ Αυτός δε εση­κώ­θη, επή­ρε το παι­δί­ον και την μητέ­ρα του και επα­νήλ­θεν εις την Παλαι­στί­νην. ²² Οταν όμως ήκου­σε ότι εις την Ιου­δαί­αν βασι­λεύ­ει αντί του Ηρώ­δου του πατρός του ο Αρχέ­λα­ος (μοχθη­ρός επί­σης ηγε­μών) εφο­βή­θη να μετα­βή εκεί. Λαβών δε οδη­γί­ας από τον Θεόν στο όνει­ρόν του ανε­χώ­ρη­σε και επή­γε εις τα μέρη της Γαλι­λαί­ας (όπου ηγε­μό­νευεν ο Ηρώ­δης Αντί­πας, ολι­γώ­τε­ρον σκλη­ρός από τον αδελ­φόν του Αρχέ­λα­ον). ²³ Και αφού ήλθεν εκεί, εγκα­τε­στά­θη εις την πόλιν ονο­μα­ζο­μέ­νην Ναζα­ρέτ· και έτσι εξε­πλη­ρώ­θη αυτό που είχε προ­α­ναγ­γελ­θή από τους προ­φή­τας, ότι δηλα­δή ο Ιησούς “θα ονο­μα­σθή (περι­φρο­νη­τι­κώς από τους εχθρούς του) Ναζω­ραί­ος”.

¹³ Όταν λοι­πόν ανα­χώ­ρη­σαν οι μάγοι, ιδού ένας άγγε­λος Κυρί­ου φάνη­κε στον Ιωσήφ σε όνει­ρο και του είπε: Σήκω, πάρε το παι­δί και τη μητέ­ρα του και φύγε στην Αίγυ­πτο, και μεί­νε εκεί μέχρι να σου πω. Φύγε, διό­τι ο Ηρώ­δης σκο­πεύ­ει να ψάξει το παι­δί για να το σκο­τώ­σει. ¹⁴ Σηκώ­θη­κε λοι­πόν ο Ιωσήφ και μέσα στη νύχτα πήρε το παι­δί και τη μητέ­ρα του και ανα­χώ­ρη­σε για την Αίγυ­πτο. ¹⁵ Κι έμει­νε εκεί μέχρι που πέθα­νε ο Ηρώ­δης? για να επα­λη­θευ­θεί ακρι­βώς εκεί­νο που είπε ο Κύριος μέσω του προ­φή­τη? Από την Αίγυ­πτο κάλε­σα τον υιό μου να επι­στρέ­ψει στον τόπο της γεν­νή­σε­ώς του. ¹⁶ Τότε ο Ηρώ­δης, όταν είδε ότι οι μάγοι τον εξα­πά­τη­σαν και τον ξεγέ­λα­σαν, θύμω­σε πολύ. Έστει­λε λοι­πόν στρα­τιώ­τες, οι οποί­οι σκό­τω­σαν όλα τα παι­διά που ήταν στη Βηθλε­έμ και σ’ όλα τα περί­χω­ρα και τα σύνο­ρά της, από ηλι­κία δύο ετών και κάτω, σύμ­φω­να με το χρο­νι­κό διά­στη­μα που εξα­κρί­βω­σε από τους μάγους. ¹⁷ Τότε πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε πλή­ρως εκεί­νο που προ­φή­τευ­σε ο προ­φή­της Ιερε­μί­ας: ¹⁸ Φωνή σπα­ρα­κτι­κή ακού­στη­κε στο χωριό Ραμά της φυλής Βενια­μίν, θρή­νος και κλά­μα­τα και οδυρ­μός πολύς. Η σύζυ­γος του Ιακώβ Ραχήλ, που ήταν εκεί θαμ­μέ­νη, κλαί­ει τα παι­διά της (με το στό­μα των απο­γό­νων της μητέ­ρων που στε­ρή­θη­καν τα μικρά τους) και δεν θέλει με κανέ­να τρό­πο να παρη­γο­ρη­θεί, διό­τι τα αθώα αυτά παι­διά δεν υπάρ­χουν πλέ­ον στη ζωή. ¹⁹ Όταν λοι­πόν πέθα­νε ο Ηρώ­δης, ιδού, ένας άγγε­λος Κυρί­ου φάνη­κε στον Ιωσήφ σε όνει­ρο στην Αίγυ­πτο ²⁰ και του είπε: Σήκω και πάρε το παι­δί και τη μητέ­ρα του και πήγαι­νε με την ησυ­χία σου στη χώρα των Ισραη­λι­τών. Διό­τι έχουν πεθά­νει πλέ­ον εκεί­νοι που ζητού­σαν να πάρουν τη ζωή του παι­διού. ²¹ Σηκώ­θη­κε λοι­πόν, πήρε το παι­δί και τη μητέ­ρα του και ήλθε στην Παλαι­στί­νη. ²² Αλλά όταν άκου­σε ότι στην Ιου­δαία βασί­λευε ο Αρχέ­λα­ος στη θέση του πατέ­ρα του Ηρώ­δη, φοβή­θη­κε να πάει εκεί. Με εντο­λή όμως που του έδω­σε ο Θεός στο όνει­ρό του ανα­χώ­ρη­σε για τα μέρη της Γαλι­λαί­ας, όπου ηγε­μό­νας ήταν ο Ηρώ­δης ο Αντί­πας, ο οποί­ος ήταν λιγό­τε­ρο σκλη­ρός από τον αδελ­φό του Αρχέ­λαο. ²³ Κι αφού ήλθε εκεί, εγκα­τα­στά­θη­κε στην πόλη που λέγε­ται Ναζα­ρέτ. Για να πραγ­μα­το­ποι­η­θεί έτσι εκεί­νο που είπαν οι προ­φή­τες, ότι ο Ιησούς θα ονο­μα­σθεί περι­φρο­νη­τι­κά από τους εχθρούς του Ναζω­ραί­ος.

¹³ Ἀφοῦ δὲ ἀνα­χώ­ρη­σαν, ἰδοὺ ἄγγε­λος Κυρί­ου ἐμφα­νί­ζε­ται σὲ ὄνει­ρο στὸν Ἰωσὴφ καὶ λέγει: «Σήκω καὶ πάρε τὸ παι­δὶ καὶ τὴ μητέ­ρα του καὶ φύγε γιὰ τὴν Ἀἴγυ­πτο, καὶ νὰ μένῃς ἐκεῖ, μέχρι νὰ σοῦ εἰπῶ. Διό­τι ὁ Ἡρῴ­δης πρό­κει­ται ν᾽ ἀνα­ζη­τή­σῃ τὸ παι­δὶ γιὰ νὰ τὸ θανα­τώ­σῃ». ¹⁴ Ἀὐτὸς δὲ σηκώ­θη­κε καὶ πῆρε νύχτα τὸ παι­δὶ καὶ τὴ μητέ­ρα του καὶ ἀνα­χώ­ρη­σε γιὰ τὴν Ἀἴγυ­πτο. ¹⁵ Καὶ ἦταν ἐκεῖ, ἕως ὅτου πέθα­νε ὁ Ἡρῴ­δης, καὶ ἔτσι ἐκπλη­ρώ­θη­κε ὁ λόγος τοῦ Κυρί­ου διὰ τοῦ προ­φή­του, ὁ ὁποῖ­ος εἶπε: Ἀπὸ τὴν Αἴγυ­πτο κάλε­σα τὸν υἱό μου. ¹⁶ Τότε ὁ Ἡρῴ­δης, ἐπει­δὴ εἶδε, ὅτι τὸν κορόι­δε­ψαν οἱ μάγοι, ἐξωρ­γί­σθη­κε καὶ­ἔ­στει­λε (στρα­τιῶ­τες) καὶ θανά­τω­σε ὅλα τὰ ἀρσε­νι­κὰ παι­διὰ στὴ Βηθλε­ὲμ καὶ σ᾽ ὅλα τὰ περί­χω­ρά της ἀπὸ δύο ἐτῶν καὶ κάτω, σύμ­φω­να μὲ τὸ χρό­νο, ποὺ ἐξα­κρί­βω­σε ἀπὸ τοὺς μάγους. ¹⁷ Τότε ἐκπλη­ρώ­θη­κε ὁ λόγος τοῦ Ἱερε­μί­ου τοῦ προ­φή­του, ὁ ὁποῖ­ος εἶπε: ¹⁸ Σπα­ρα­κτι­κὴ φωνὴ ἀκού­σθη­κε στὴ Ραμά, θρῆ­νος καὶ κλαυθ­μὸς καὶ ὀδυρ­μὸς μεγά­λος. Ἡ Ραχὴ­λἔ­κλαιε τὰ τέκνα της, καὶ δὲν õθε­λε νὰθε­λε νὰ παρη­γο­ρη­θῇ, διό­τι δὲν ñπάρ­χουν πάρ­χουν (πλέ­ον στὴ ζωὴ αὐτή). ¹⁹ Ὅταν δὲ πέθα­νε ὁ Ἡρῴ­δης, ἰδοὺ ἄγγε­λος τοῦ Κυρί­ου ἐμφα­νί­ζε­ται σὲ ὄνει­ρο στὸν Ἰωσὴφ στὴν Ἀἴγυ­πτο ²⁰ καὶ λέγει: «Σήκω καὶ πάρε τὸ παι­δὶ καὶ τὴ μητέ­ρα του καὶ πήγαι­νε στὴ γῆ τοῦ Ἰσρα­ήλ. Διό­τι ἐκεῖ­νοι, ποὺ ζητοῦ­σαν τὴ ζωὴ τοῦ παι­διοῦ, πέθα­ναν». ²¹ Ἀὐτὸς δὲ σηκώ­θη­κε καὶ πῆρε τὸ παι­δὶ καὶ τὴ μητέ­ρα του καὶ ἦλθε στὴ γῆ τοῦ Ἰσρα­ήλ. ²² Ὅταν δὲ ἄκου­σε, ὅτι ὁ Ἀρχέ­λα­ος βασι­λεύ­ει στὴν Ἰου­δαία ὡς διά­δο­χος τοῦ Ἡρῴ­δη τοῦ πατέ­ρα του, φοβή­θη­κε νὰ μετα­βῇ ἐκεῖ. Καὶ ἀφοῦ­ἔ­λα­βε ὁδη­γία μὲ θεία ἀπο­κά­λυ­ψι σὲ ὄνει­ρο, ἀνα­χώ­ρη­σε γιὰ τὰ μέρη τῆς Γαλι­λαί­ας. ²³ Καὶ ἦλθε καὶ ἐγκα­τα­στά­θη­κε σὲ πόλι ὀνο­μα­ζο­μέ­νη Ναζα­ρέτ, καὶ ἔτσι ἐκπλη­ρώ­θη­κε ἐκεῖ­νο, ποὺ εἶπαν οἱ προ­φῆ­τες, ὅτι θὰ ὀνο­μα­σθῇ Ναζω­ραῖ­ος.