ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΤΗΣ ΡΩΜΗΣ

by admin

Μὲ ἀφορ­μὴ τὸ θάνα­το τοῦ πάπα Φραγ­κί­σκου, ὁ παπι­κὸς θεσμὸς ἦλθε καὶ πάλι στὸ ἐπί­κεν­τρο τοῦ παγ­κο­σμί­ου ἐνδια­φέ­ρον­τος. Χιλιά­δες παπι­κοί, ἀλλὰ καὶ πλῆ­θος ἡγε­τῶν δια­φό­ρων κρα­τῶν, ἔσπευ­σαν νὰ ἀπο­τί­σουν «φόρο τιμῆς» στὸν ἡγέ­τη τῆς «Ρωμαιο­κα­θο­λι­κῆς Ἐκκλη­σί­ας». Ἀλλ’ ὁ πάπας δὲν εἶναι ἀρχη­γὸς καμ­μιᾶς Ἐκκλη­σί­ας, εἶναι ἀρχη­γὸς τῆς αἱρέ­σε­ως τοῦ Παπι­σμοῦ. Καὶ γιὰ νὰ ἀπο­δεί­ξου­με, μὲ ἁπλὰ λόγια, ὅτι οἱ πάπες δὲν ἔχουν καμ­μία σχέ­σι μὲ τὴν Ἐκκλη­σία ποὺ ἵδρυ­σε ὁ Χρι­στός, θὰ παρα­θέ­σου­με παρα­κά­τω τρία ἁπλὰ ἐπι­χει­ρή­μα­τα.

Πρῶ­τον: Ὁ Κύριος ζήτη­σε ἀπὸ τοὺς μαθη­τές Του νὰ μὴν ἐπι­ζη­τοῦν τιμὲς καὶ πρω­το­κα­θε­δρί­ες. Αὐτὸς ποὺ θέλει νὰ εἶναι πρῶ­τος, πρέ­πει νὰ εἶναι δοῦ­λος τῶν ἄλλων, εἶπε (Ματθ. 20:27). Ἀλλὰ πόσο συμ­βι­βά­ζε­ται αὐτὴ ἡ ἐντο­λὴ μὲ τὴν ἐγωι­στι­κὴ ἀξί­ω­σι τοῦ παπῶν, νὰ θεω­ροῦν­ται ἀρχη­γοὶ ὄχι μόνο τῆς τοπι­κῆς ἐκκλη­σί­ας τῆς Ρώμης, ἀλλὰ ὁλό­κλη­ρης τῆς Ἐκκλη­σί­ας; Ὁ Κύριος μᾶς δίδα­ξε ἐπί­σης, ὅτι ἡ ταπεί­νω­σι ἀπο­τε­λεῖ βασι­κὸ γνώ­ρι­σμα ἑνὸς γνη­σί­ου Χρι­στια­νοῦ. Ὡστό­σο, ὁ πάπας τῆς Ρώμης ἀρέ­σκε­ται νὰ ὀνο­μά­ζε­ται «ἐπί­σκο­πος Ρώμης», «βικά­ριος τοῦ Χρι­στοῦ», «διά­δο­χος τοῦ κορυ­φαί­ου τῶν ἀπο­στό­λων», «ἄκρος ἀρχιε­ρέ­ας τῆς Δύσε­ως», «πατριάρ­χης τῆς Δύσε­ως», «πρι­μά­τος τῆς Ἰτα­λί­ας», «ἀρχιε­πί­σκο­πος καὶ μητρο­πο­λί­της τῆς ἐπαρ­χί­ας τῆς Ρώμης», «ἀρχη­γὸς τοῦ κρά­τους τοῦ Βατι­κα­νοῦ»! Καὶ μόνον οἱ παρα­πά­νω τίτλοι εἶναι ἀρκε­τοὶ γιὰ νὰ ἀπο­κα­λύ­ψουν τὴν ἑωσφο­ρι­κὴ ἀλα­ζο­νεία καὶ ἀρχο­μα­νία τοῦ πάπα, ποὺ δὲν ἔχει καμ­μία σχέ­σι μὲ τὴν ἁπλό­τη­τα τῆς χρι­στια­νι­κῆς διδα­σκα­λί­ας.

Δεύ­τε­ρον: Ὁ Κύριός μας δια­κή­ρυ­ξε τὸ ἀσυμ­βί­βα­στο μετα­ξὺ κοσμι­κῆς καὶ ἐκκλη­σια­στι­κῆς ἐξου­σί­ας, λέγον­τας: «Ἀπό­δο­τε οὖν τὰ Καί­σα­ρος Καί­σα­ρι καὶ τὰ τοῦ Θεοῦ τῷ Θεῷ» (Ματθ. 22:21). Ἐμεῖς ὅμως γνω­ρί­ζου­με, ὅτι οἱ πᾶπες ἔχουν ἱδρύ­σει «κρά­τος ἐν κρά­τει», τὸ κρα­τί­διο τοῦ Βατι­κα­νοῦ, τοῦ ὁποί­ου εἶναι ἀρχη­γοί. Τὸ κρα­τί­διο αὐτὸ δια­θέ­τει δικούς του πρε­σβευ­τές, δικό του ὑπουρ­γὸ ἐξω­τε­ρι­κῶν καὶ δική του…τράπεζα! Δὲν ἀπο­τε­λοῦν ὅλα αὐτὰ κατά­φω­ρη παρα­βί­α­σι τῆς εὐαγ­γε­λι­κῆς διδα­σκα­λί­ας; Καὶ γιὰ νὰ μπο­ρέ­σουν οἱ πᾶπες τῆς Ρώμης νὰ δικαιο­λο­γή­σουν τὴν κοσμι­κή τους ἐξου­σία, χρη­σι­μο­ποί­η­σαν ἕνα πλα­στὸ ἔγγρα­φο, τὴν «Κων­σταν­τί­νεια Δωρεά». Ὑπο­στή­ρι­ξαν δηλα­δή, ὅτι ὁ Μ. Κων­σταν­τῖ­νος παρα­χώ­ρη­σε τὸν αὐτο­κρα­το­ρι­κό του θρό­νο στὸν πάπα Σίλ­βε­στρο Α΄ καὶ τοὺς δια­δό­χους του! Τὸ 1440 ἀπο­δεί­χθη­κε, ὅτι τὸ ἔγγρα­φο αὐτὸ συν­τά­χθη­κε 400 χρό­νια μετὰ τὴν κοί­μη­σι τοῦ Μ. Κων­σταν­τί­νου! Μαζὶ δηλα­δὴ μὲ τὴν παρα­βί­α­σι τῆς ἐντο­λῆς τοῦ Χρι­στοῦ περὶ ἀσυμ­βι­βά­στου μετα­ξὺ κοσμι­κῆς καὶ ἐκκλη­σια­στι­κῆς ἐξου­σί­ας, πρό­σθε­σαν καὶ ἕνα τερά­στιο ψέμα!!!

Τρί­τον: Ὁ Κύριος μᾶς δίδα­ξε τὴ λιτό­τη­τα, τὴν ἀκτη­μο­σύ­νη, τὴν πτω­χεία, τὴν ὀλι­γάρ­κεια καὶ ὁ ἴδιος δὲν εἶχε «ποῦ τὴν κεφα­λὴν κλί­νῃ» (Ματθ. 8:20). Ὁ πάπας ὅμως, ἂν καὶ θέλει νὰ ὀνο­μά­ζε­ται ἀντι­πρό­σω­πος τοῦ Χρι­στοῦ ἐπὶ τῆς γῆς, μένει στὰ ἀνά­κτο­ρα τοῦ Βατι­κα­νοῦ! Πῶς συνά­δουν τὰ λόγια καὶ τὸ παρά­δειγ­μα τοῦ Χρι­στοῦ μὲ τὴν προ­κλη­τι­κὴ πολυ­τέ­λεια, τὴ χλι­δὴ καὶ τὸν πλοῦ­το τῶν παπῶν; Σὲ ἀντί­θε­σι μὲ ὅλα αὐτά, ὁ πατριάρ­χης Κων­σταν­τι­νου­πό­λε­ως ζεῖ ὡς αἰχ­μά­λω­τος τῆς τουρ­κι­κῆς αὐθαι­ρε­σί­ας, σὲ ἕνα παμ­πά­λαιο καὶ ταπει­νὸ οἴκη­μα, σὲ μία πτω­χι­κὴ συνοι­κία τῆς Πόλε­ως. Ποιός ἀπὸ τοὺς δύο λοι­πὸν βρί­σκε­ται κον­τὰ στὴ χρι­στια­νι­κὴ διδα­σκα­λία;

Καὶ μόνο ἂν λάβῃ κάποιος ὑπ’ ὄψι του τὰ παρα­πά­νω, εἶναι σαφές, ὅτι ὁ πάπας εἶναι μόνο κατὰ κόσμον σπου­δαῖ­ος, ἀλλ’ ὄχι κατὰ Θεόν. Καμ­μία πραγ­μα­τι­κὴ σχέ­σι δὲν ἔχει μὲ τὴν Ἐκκλη­σία τοῦ Χρι­στοῦ ὁ πάπας καὶ καμ­μία σχέ­σι δὲν ἔχει μὲ τὸν πάπα ἡ Ἐκκλη­σία τοῦ Χρι­στοῦ. Ὁ Παπι­σμὸς ἀπο­τε­λεῖ φρι­κτὴ ἐκκλη­σιο­λο­γι­κὴ ἐκτρο­πή. Ἀπο­τε­λεῖ βάναυ­ση κατα­πά­τη­σι τοῦ Εὐαγ­γε­λί­ου, καὶ μάλι­στα μὲ θεσμι­κὸ τρό­πο. Εἶναι αἵρε­σι καὶ τίπο­τε ἄλλο. Ὅσο καὶ ἂν 1,2 δισε­κα­τομ­μύ­ριο παπι­κοὶ θεω­ροῦν τὸν πάπα ἀντι­πρό­σω­πο τοῦ Χρι­στοῦ ἐπὶ τῆς γῆς, δυστυ­χῶς γι΄ αὐτοὺς πλα­νῶν­ται οἰκτρά.

Διαβάστε επίσης και τα εξής:

elGreek